„Świetlica szkolna – Rozwinąć Skrzydła” finansowana przez Poakcesyjny Program Wsparcia Obszarów Wiejskich.

 6 września 2009 uczniowie Publicznego Gimnazjum im Bolesława Prusa uczestniczyli w lekcjach muzealnych w Warszawie organizowanych w ramach projektu.  Zwiedzanie rozpoczęliśmy od Muzeum Powstania Warszawskiego. Mieliśmy wrażenie, że stąpamy po „żywej historii”, cmentarzysku dawnego miasta z pasją zniszczonego przez wrogów. Odgłosy nalotów, terkot karabinów maszynowych robił na nas wstrząsające wrażenie, tym bardziej,  że na każdym kroku napotykaliśmy przedmioty sprzed lat, osobiście z kimś związane takie jak: listy poczty powstańczej, broń, opaski, zdjęcia, protokoły ekshumacyjne. Mogliśmy też usłyszeć przez telefon relacje żyjących dotąd uczestników powstania. Aby przez chwilę wczuć się w sytuację mieszkańców przedzierających się przez zajęte przez Niemców miasto, weszliśmy do krótkiego, suchego i czystego kanału. Choć szliśmy nim tylko kilkanaście metrów, czuliśmy się nieswojo. Cóż musieli czuć ci, co brnęli przez kilka godzin w szlamie i odorze?  Oddziaływanie muzeum na zwiedzających jest bardzo silne, niezapomniane wrażenia nie pozwalają zapomnieć o grozie wojny i bohaterstwie Polaków. Nie dziwi fakt, że w czasie istnienia muzeum (4 lata) zwiedziło je ponad 2 miliony osób. Potem udaliśmy się do Zamku królewskiego. Choć nie mogliśmy skorzystać z pomocy przewodnika, zwiedziliśmy niezwykle bogate wnętrza. Spojrzeliśmy w twarze królów, których portrety zdobią ściany, obejrzeliśmy miecz koronacyjny Stanisława Augusta, meble, przedmioty codziennego użytku (choć wcale niecodzienne). Czasowa wystawa grafiki chińskich mistrzów nie wzbudziła naszego zainteresowania, bo na tle  przepychu komnat królewskich, była „taka nijaka”. A może nie dorośliśmy jeszcze do jej odbioru?  Niestety, czas w atrakcyjnych miejscach upływa zbyt szybko. Aby zdążyć wrócić przed nocą musieliśmy już opuścić pełną uroku stolicę. Zachęcamy każdego wielbiciela historii i każdego Polaka do odbycia podobnej wyprawy,  bo to pozwala poczuć dumę narodową i nie zapomnieć o swoich narodowych korzeniach.  MC