„ TAK  WIEM...”

             Na stworzonej na potrzeby spektaklu scenie obejrzeliśmy historię dwojga młodych ludzi: dobrze zapowiadającej się i utalentowanej, ale ciągle jeszcze początkującej malarki Moniki Maśluczyk oraz zdolnego, ambitnego i przebojowego fotografa Wojtka Rozwadowskiego.

         Tych dwoje młodych ludzi łączy wiele spraw: podobny wiek, muzyka, której słuchają 

i uczucie, które się w nich budzi...

         Oboje dopiero rozpoczynają swoją drogę do kariery, jednak każde z nich inaczej widzi sposoby i możliwości jej osiągnięcia. Monika chcąc wspiąć się na sam szczyt, chcąc osiągnąć szybko wymarzony, artystyczny sukces nie zawaha się przed wzięciem narkotyków, które maja jej pomóc w odkryciu i przeniesieniu na płótno, obrazów drzemiących głęboko w jej podświadomości. Wierzy, że dzięki narkotykom, będzie w stanie wypowiedzieć absolutną prawdę o sobie. To, co pierwotnie miało być – tylko przez chwilę – cudownym katalizatorem jej genialnej twórczości, okaże się być dla niej okrutną pułapką, która niszczy systematycznie całą jej artystyczną wrażliwość. Pułapką , która w konsekwencji odbiera jej życie.

          Wojtek, który jest raczej typem racjonalisty – jasno i bardzo świadomie określa granice swoich artystycznych poszukiwań. I mimo głębokiego uczucia do Moniki, nie podejmuje ryzyka podążania jej ścieżką. Ratuje swoje życie, lecz nie jest w stanie uratować swojej miłości. Pozostanie samotny, z kilkoma nie wywołanymi negatywami w ręku...

Bo narkotyki niszczą życie nie tylko tym, którzy je biorą...

pedagog Dorota Szyszko